شعور عقل ومنطق. وشعور دل

شعور عقل .

به انسانیت می اندیشد از داشته های حال خود لذت میبرد وبه آینده امیدوار.ودر تکاپوی یک زندگی آرام رو به جلو حرکت میکند خود را وقف آفرینش ناب خداوندی می داند  وبا شادی و موفقیت دیگران شاد میشود وبه پیشرفتشان عشق میورزد ،وبه هیچ جنبنده ای آسیب نمیرساند وبه طبیعت خدواند قهار لطمه نمی زند وبا احترام به آفریننده حی توانا تعظیم میکندولحضه به لحضه دم وبازدم زندگی یگانه معبود هستی را فرامش نمیکند وبه درگاه باری تعالی سجده شکربجا می آورد, از تلخی وشیرینهای گذشته درس میگیرد وآن چیزی که در منطق انسانیت نمیگنجد از آن دوری میکند

واما شعور دل.کاملا"احساسیست

هر لحضه یک تصمیم میگیرد دائم درگیر خاطرات گذشته است وبرای رسیدن به اهداف پوچ وخواسته های بی خرد انسانیت را تباه میکند وحتی در خیلی از مواقع از خداوند نیز غافل میگردد .عامیانه برایتان بگویم،یک حیوانی با جلد انسان، بی شعور و بی بند وبار و افسار گریخته .

شاید بارها برای شما هم اتفاق افتاده باشد، از یکی پرسیده اید که

مثلا".چرا اذیتم میکنی؟.جواب!دلم میخواهد

این شعور دل است بی منطق وبدون تفکر انسانی

پس تنها راه مبارزه جنگیدن با دل است  باید سرسخت بود  و با انگیزه وپشت کار قوی وتوکل به تنها معبود هستی تا رسیدن به یک هدف متعالی

یعنیهمچو منصور خریدار سر دار شدن

یاد آنروز که در دفتر شطرنج دلت شاه عشق بودم و با کیش رخت مات شدم

چلله شب(دنیا اسر داد بزنی از شناسم اشدی سسی)

نتوان از تو گذشت ولی از جان چرا